آنچه را که درباره پسوریازیس نمیدانید

پسوریازیس نوعی بیماری پوستی است که باعث ایجاد لکه های قرمز و پوسته پوسته های سفید شبیه فلس روی پوست می شود. این مشکل پوستی  به طور معمول در آرنج ، زانو ، پوست سر و کمر ظاهر می شوند ، اما می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند. پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که به علت اختلال در سیستم ایمنی آغاز می‌شود. این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که سرعت رشد سلول‌های پوست افزایش می‌یابد. در این مطلب به دلایل ایجاد آن، انواع آن، راههای پیشگیری و روش های درمان آن می پردازیم.

انواع پسوریازیس کدام است؟

پسوریازیس انواع مختلفی دارد. دانستن اینکه شما چه نوع از آن را دارید به شما و پزشک کمک می کند تا یک برنامه درمانی مناسبی داشته باشید. انواع آن به شرح زیر است:

• پلاکی
• گوتات
• پوسچولار
• معکوس
• اریتودرمیک

اما همه انواع این ها شایع نیستند. برخی از آنها بسیار کم دیده می شود. نوع پلاک یا نوع ولگاریس شایع ترین شکل آن است. حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس به نوع پلاک مبتلا هستند. مشخصه آن لکه های قرمز ضخیم پوست است که اغلب دارای لایه پوسته ای سفید فلس مانند است.

علائم و نشانه های پسوریازیس چیست؟

علائم پسوریازیس در افراد مختلف متفاوت است و به نوع آن بستگی دارد. شایعترین علائم نوع پلاک (plaque psoriasis) عبارتند از:

• لکه های قرمز ، برجسته و ملتهب پوست
• پوسته های نقره ای مایل به سفید روی تکه های قرمز
• پوست خشک که ممکن است ترک بخورد و خونریزی کند
• درد در اطراف تکه ها
• احساس خارش و سوزش در اطراف تکه ها
• ناخن های ضخیم و حفره دار
• مفاصل دردناک و متورم

البته همه افرادی که از مشکل پسوریازیس رنج می برند، همه این علائم را تجربه نخواهند کرد. برخی از افراد علائم کاملاً متفاوتی را تجربه می کنند. بیشتر افراد مبتلا “چرخه” ای از علائم را می گذرانند. این بیماری ممکن است علائم شدیدی را برای چند روز یا چند هفته ایجاد کند و سپس علائم برطرف شده. پس از آن ، در عرض چند هفته بدتر شود و شرایط دوباره ملتهب شود. بعضی اوقات ، علائم آن کاملاً از بین می رود.

آیا پسوریازیس مسری است؟

بسیاری از مردم فکر می کنند این بیماری مسری است. اما واقعیت این است که این بیماری مسری نیست. این بیماری پوستی از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود. حتی لمس ضایعه پسوریازیس توسط شخص دیگر باعث ایجاد این بیماری در آن شخص نمی شود.

چه عواملی باعث پسوریازیس می شوند؟

پزشکان در مورد علت آن تفاهم کامل ندارند. با این حال ، به لطف دهه ها تحقیق ، آنها تصوری کلی از دو عامل اساسی دارند: ژنتیک و سیستم ایمنی بدن.

۱- سیستم ایمنی

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است. شرایط خود ایمنی نتیجه حمله بدن به خود است. در مورد این بیماری ، گلبول های سفید خون معروف به سلول های T ، به اشتباه سلول های پوست را مورد حمله قرار می دهند.

در یک بدن معمولی ، گلبول های سفید برای حمله و از بین بردن باکتری های مهاجم و مبارزه با عفونت ها مستقر می شوند. این حمله اشتباه باعث می شود روند تولید سلول های پوستی شدید شود. تولید سلولهای پوستی با سرعت بالا باعث رشد سریع سلولهای جدید پوست می شود. آنها به سطح پوست رانده می شوند ، در آنجا جمع می شوند. این موضوع منجر به ایجاد پلاک هایی می شود که پسوریازیس خوانده می شود. حمله به سلولهای پوست همچنین باعث ایجاد مناطق قرمز و ملتهب پوست می شود.

۲- ژنتیک

برخی از افراد ژن هایی را به ارث می برند که احتمال ابتلا به پسوریازیس را در آنها بیشتر می کند. اگر یکی از اعضای خانواده نزدیک شما مبتلا به بیماری پوستی باشد ، خطر ابتلا به آن بیشتر است. با این حال ، درصدی از افراد که به دلیل ژنتیکی مبتلا به این بیماری می شوند اندک است. طبق بنیاد ملی پسوریازیس (NPF) تقریباً ۲ تا ۳ درصد از افراد دارای این ژن به این بیماری مبتلا می شوند.

۱۰ دلیل ایجاد پسوریازیس

“عوامل محرک” خارجی ممکن است سبب ایجاد پسوریازیس شود. این عوامل برای همه یکسان نیست. همچنین ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. علائم آن ممکن است بیایند و از بین بروند ، اما عوامل محرک متداولی وجود دارد که افراد مبتلا به پسوریازیس باید از آنها اجتناب کنند.  متداول ترین عوامل ایجاد کننده پسوریازیس عبارتند از:

۱- استرس و فشار روحی

استرس سبب ایجاد التهاب می شود. اگر یاد بگیرید که استرس خود را کاهش داده و مدیریت کنید ، می توانید التهاب را کاهش داده و از ایجاد پسوریازیس جلوگیری کنید. یوگا و روش های مدیتیشن موفقیت زیادی در تسکین استرس و جلوگیری از بدتر شدن پسوریازیس خواهد داشت.

۲- الکل

مصرف زیاد الکل می تواند باعث التهاب پوست و بروز پسوریازیس شود. اگر بیش از حد از الکل استفاده می کنید ، احتمال ابتلا به پسوریازیس در شما بیشتر است. یا اگر پسوریازیس دارید، آن را بدتر می کند. الکل برای بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس تحریک کننده است.

۳- جراحت پوستی

برش یا خراش باعث ایجاد التهاب پوستی می شود. التهاب پوستی نیز شرایط پسوریازیس را فراهم میکند.

۴- داروها

برخی از داروها محرک پسوریازیس محسوب می شوند. این نوع داروها در پاسخ خود ایمنی بدن شما تداخل می کنند و می توانند باعث حمله شدید پسوریازیس شوند. این داروها عبارتند از:

• لیتیوم
• داروهای ضد مالاریا
• داروهای فشار خون بالا

۵-عفونت

پسوریازیس ، در اثر حمله اشتباه سیستم ایمنی به سلولهای سالم پوست ایجاد می شود. اگر بیمار هستید یا با عفونت دست و پنجه نرم می کنید، سیستم ایمنی بدن توان خود را برای مبارزه با عفونت خرج می کند. لذا برای مبارزه با التهاب عملکرد خوبی نخواهد داشت و احتمال بروز پسوریازیس بیشتر می شود.

۶- محرک های مربوط به غذا

بر اساس بنیاد ملی پسوریازیس ، هیچ علم مشخصی برای تغییرات رژیم غذایی افراد دارای پسوریازیس وجود ندارد ، بهتر است افرادی که پسوریازیس دارند ، از مصرف شیر کامل ، مرکبات ، گلوتن و غذاهای چرب خودداری کنند.

۷- آفتاب بیش از حد

برای افراد مبتلا به پسوریازیس ، آفتاب زیاد می تواند باعث بدتر شدن شرایط پسوریازیس شود. در حالی که مقدار کم آفتاب می تواند علائم پسوریازیس را در بعضی از افراد کاهش دهد. اما آفتاب سوختگی می تواند باعث التهاب پوست شود. اگر متوجه شدید که مقدار کمی آفتاب به بهبود علائم پسوریازیس شما کمک می کند ، بخاطر داشته باشید که آن را به حداقل برسانید.

۸- هوای سرد و خشک

آب و هوای سرد و خشک همچنین می تواند علائم پسوریازیس را بدتر کند. در این نوع هوا ، رطوبت از پوست در سرمای شدید از بین می رود. واحدهای گرمایش اوضاع را بدتر می کنند. سعی کنید مدت زمان صرف شده در عناصر را در سردترین ماه ها به حداقل برسانید و در یک دستگاه رطوبت ساز مناسب برای خانه خود سرمایه گذاری کنید.

۹- چاقی

اضافه وزن می تواند خطر پسوریازیس را افزایش دهد و همچنین علائم آن را بدتر کند. یک مطالعه در JAMA Dermatology در سال ۲۰۱۳ نشان داد که بین رژیم کم کالری و بهبود پسوریازیس رابطه ای مستقیم وجود دارد.

۱۰- سیگار کشیدن

در صورت ابتلا به پسوریازیس از استعمال سیگار خودداری کنید. تنباکو می تواند خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهد و همچنین علائم را شدیدتر کند.

درمان پسوریازیس چگونه است؟

واقعیت آن است که متاسفانه پسوریازیس هیچ درمانی ندارد. منظور از درمان آن کاهش التهاب و نشانه ها ، کاهش رشد سلول های پوستی و از بین بردن پلاک ها است. درمان های آن به سه دسته عمده تقسیم می شوند:

۱- درمان های موضعی

کرم ها و پمادهایی که مستقیماً روی پوست قرار می گیرند می توانند برای کاهش پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​مفید باشند. کورتیکواستروئیدها. این داروها بیشترین داروهای تجویز شده برای درمان نوع خفیف تا متوسط ​​هستند. آنها به صورت پماد ، کرم ، لوسیون ، ژل ، کف ، اسپری و شامپو موجود هستند. پمادهای ملایم کورتیکواستروئید (هیدروکورتیزون) معمولاً برای مناطق حساس مانند چین و چروکهای صورت و یا درمان وصله های گسترده توصیه می شود. کورتیکواستروئیدهای موضعی یک بار در روز برای درمان یا یک بار در آخر هفته فقط برای حفظ بهبودی استفاده شوند. درمان های موضعی پسوریازیس شامل موارد زیر است:

• کورتیکواستروئیدهای موضعی
• رتینوئیدهای موضعی
• آنترالین
• آنالوگ های ویتامین D
• اسید سالیسیلیک
• مرطوب کننده های حاوی اوره

علاوه بر موارد بالا، قرص های مکمل ویتامین D نیز بعنوان مکمل در بهبود این بیماری استفاده می شود. ویتامین D رشد سلول های پوستی را کند می کند. این نوع دارو ممکن است به تنهایی یا همراه با کورتیکواستروئیدهای موضعی استفاده شود

۲- داروهای سیستمیک

افرادی که به پسوریازیس متوسط ​​تا شدید مبتلا هستند و کسانی که به سایر روش های درمانی پاسخ خوبی نداده اند ، ممکن است نیاز به استفاده از داروهای خوراکی یا تزریقی داشته باشند. بسیاری از این داروها عوارض جانبی شدیدی دارند. پزشکان معمولاً آنها را برای مدت کوتاهی تجویز می کنند. این داروها عبارتند از:

• متوترکسات
• سیکلوسپورین (Sandimmune)
• رتینوئیدها

۳- نور درمانی

در این روش درمانی از نور ماورا بنفش (UV) یا نور طبیعی استفاده می شود. نور خورشید باعث از بین رفتن گلبولهای سفید خون بیش از حد فعال می شود که به سلولهای سالم پوست حمله می کنند و باعث رشد سریع سلول ها می شوند. نور UVA و UVB ممکن است در کاهش علائم پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​مفید باشند.

بیشتر افراد مبتلا به نوع متوسط ​​تا شدید از ترکیبی از روش های درمانی بهره مند می شوند. در این نوع درمان بیش از یکی از انواع درمان برای کاهش علائم استفاده می شود. برخی از افراد ممکن است در کل زندگی خود از همان درمان استفاده کنند. در صورت توقف پاسخ دادن پوست به آنچه که استفاده می کنند ، ممکن است دیگران نیاز به تغییر در روش های درمانی داشته باشند.

نکته هایی در مورد درمان پسوریازیس

اگرچه پزشکان روش های درمانی را بر اساس نوع و شدت و نواحی پوست آسیب دیده انتخاب می کنند ، اما بدانید که بهترین روش این است که با خفیف ترین روش های درمانی مانند کرمهای درمانی غیر دارویی شروع کنید و در صورت عدم پاسخ مناسب، روشهای درمانی قویتر را امتحان کنید.

معرفی کرم ۱۰% اوره الی ژن

کرم اوره ۱۰% الی ژن یک نرم کننده و مرطوب کننده عالی برای پوست است و خشکی و زبری و ترک های پوستی را بهبود می بخشد . این کرم در درمان پسوریازیس ، اگزما ، میخچه و مشکلات ناخن و پوست اطراف ناخن مفید واقع می شود. این محصول نرمی ماندگار و آبرسانی عمقی به پوست دارد. کرم اوره الی ژن را روزی حداقل ۳ بار استفاده کنید. یکی از دفعات مصرف حتما شبها قبل از خواب بر روی پوست تمیز باشد. این مار اثربخشی بالایی در رطوبت رسانی عمقی پوست و درمان اگزما دارد.

کرم اوره الی ژن حاوی اوره، پروتئین هیدرولیز شده ابریشم،  روغن همیشه بهار، عصاره شیرین بیان، آلانتویین ، دایمیتیکون ، کلاژن هیدرولیز شده، ستیل الکل و نیاسین آمید است. این کرم مناسب رفع خشکی و زبری پوست، کمک کننده به بهبود عوارض اگزما ، پسوریازیس ، میخچه و پینه و همچنین مناسب مشکلات ناخن مانند ترک خوردگی ، شکننده شدن و پوست اضافی اطراف ناخن است. این کرم فاقد پارابن می باشد.